ਭਾਰਤ ਇਕ ਵਿਲੱਖਣ ਰਾਸ਼ਟਰ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਤਾਣਾ-ਬਾਣਾ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ, ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਗਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਬੁਣਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਇਤਿਹਾਸ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਛਾਣ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠੇ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਹਿੰਸਾ ਅਤੇ ਨਿਆਂ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਉਸਾਰੇ ਗਏ ਇੱਕ ਉਤਸਾਹਿਤ ਆਜ਼ਾਦੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਨਾਲ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇੱਕ ਸਾਂਝੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਆਪਸੀ ਸਮਝ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੇ ਵਿਭਿੰਨਤਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਏਕਤਾ ਨੂੰ ਸਮਰੱਥ ਬਣਾਇਆ ਹੈ, ਜੋ ਰਾਸ਼ਟਰਵਾਦ ਦੀ ਇੱਕ ਉੱਚੀ ਲਾਟ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਸੰਭਾਲਣ ਅਤੇ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ।

ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਟੈਕਨਾਲੋਜੀ ਨੇ ਸੰਪਰਕ ਅਤੇ ਸੰਚਾਰ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਨੇ ਦੂਰੀਆਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਜੋ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਅਤੇ ਪਹੁੰਚ ਦੀ ਸੁਵਿਧਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਮਨੁੱਖੀ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰ-ਨਿਰਮਾਣ ਲਈ ਇੱਕ ਸਾਂਝੀ ਪਹੁੰਚ ਦੇ ਸਾਧਨ ਵਜੋਂ, ਵਿਭਿੰਨ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚਕਾਰ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਆਦਾਨ-ਪ੍ਰਦਾਨ ਸਥਾਪਤ ਕਰਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਆਪਸੀ ਸਮਝ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਭਾਰਤ ਦੀ ਤਾਕਤ ਦੀ ਨੀਂਹ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸਾਰੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਮਿਸਾਲ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਪੁੱਜਣ 'ਤੇ 'ਨਵੇਂ ਹਿੱਸੇ 'ਤੇ ਅਜਨਬੀਆਂ' ਵਾਂਗ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ।

ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਸ਼੍ਰੀ ਨਰੇਂਦਰ ਮੋਦੀ ਨੇ 31 ਅਕਤੂਬਰ, 2015 ਨੂੰ ਸਰਦਾਰ ਵੱਲਭਭਾਈ ਪਟੇਲ ਦੀ ਜਯੰਤੀ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਆਯੋਜਿਤ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਏਕਤਾ ਦਿਵਸ ਦੌਰਾਨ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਸਥਾਈ ਅਤੇ ਢਾਂਚਾਗਤ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸੰਪਰਕ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਜਿਸ ਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰਾਜਾਂ ਅਤੇ ਕੇਂਦਰ ਸ਼ਾਸਿਤ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਆਪਸੀ ਗੱਲਬਾਤ ਅਤੇ ਆਪਸੀ ਤਾਲਮੇਲ ਰਾਹੀਂ ਮਨਾਇਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਦੇਸ਼ ਭਰ ਵਿੱਚ ਸਮਝ ਦੀ ਸਾਂਝੀ ਭਾਵਨਾ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹਰੇਕ ਰਾਜ ਅਤੇ ਕੇਂਦਰ ਸ਼ਾਸਿਤ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਾਲ ਲਈ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਰਾਜ/ਕੇਂਦਰ ਸ਼ਾਸਿਤ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਨਾਲ ਇੱਕਜੁੱਟ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਜਿਸ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਭਾਸ਼ਾ, ਸਾਹਿਤ, ਪਕਵਾਨਾਂ, ਤਿਉਹਾਰਾਂ, ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਸਮਾਗਮਾਂ, ਸੈਰ ਸਪਾਟੇ ਆਦਿ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਢਾਂਚਾਗਤ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਕਰਨਗੇ। ਮਿਸਾਲ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਸਾਲ 2017 ਲਈ ਪੰਜਾਬ ਨਾਲ ਇੱਕਜੁੱਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।